Emmanuelle Bercot'nun 2015 Cannes Film Festivali'nde "En İyi Kadın Oyuncu" ödülünü aldığı film. Gerçi ben filmde daha çok Vincent Cassel ve Louis Garrel'i merak ediyorum.
Juliette Binoche var, gerisi lafügüzaf.
Venedik ve Toronto film festivallerinde gösterildiğinde eleştirmenler "eşsiz bir mücevher" olarak bahsetmiş. Fazlasıyla gerçek ve rahatsız edici duruyor.
Gençlik filmlerini severim. Sovyetler sonrası Gürcistan'daki gençlerin durumunu merkeze oturtan bir film.
Bu yılki festivalde en çok merak ettiğim filmdi. Yönetmen Celia Rowlson-Hall'ın ilk uzun metraj deneyimi. Daha önce 50'yi aşkın kısa film yazıp yönettiğini öğrenince vimeo'dan bir şeyler bulup izledim. Ayrıca Gaspar Noé ve Lena Dunham gibi yönetmenlerle de çalışmış, fakat kesinlikle kendine has bir tarzı var.
Yönetmen Gianfranco Rosi günümüzün en önemli toplumsal konusu olan mülteci sorununa değinmiş.
Görünen o ki Michael Moore yine provokatif bir belgesel filmle karşımızda: Şimdi Nereyi İşgal Edelim?
“İnsanlar ne zamandan beri dünyada… Peki, ne kadar zamandır elektrikle yaşıyoruz?” Apokaliptik bir atmosferde hayatta kalma mücadelesi.
“Beni alır mıydın? Her halükârda satılığım zaten.”
Sonita, Afganistan’dan Tahran’a mülteci olarak girmiş, sekiz senedir annesini görmemiş, İran’da Afgan bir kadın olarak yoksulluk içinde yaşıyor ve kanunen yasak olmasına rağmen kayıt yapacak birilerini arıyor.